Sam awans wywalczony był w bólach i ważył się do ostatniej kolejki. Również przygotowania nie napawały optymizmem. Zamieszanie z trenerem Szukiełowiczem, niezbyt poważne testowanie piłkarzy z niskich lig hiszpańskich i obawy o to, czy w tym wszystkim drużyna zdoła się odpowiednio przygotować do rozgrywek. Co prawda piłkarze jeszcze w poprzednim sezonie powtarzali, że męczą się w II lidze i szczebel wyżej powinni odpalić, ale wtedy trudno było traktować te deklaracje poważnie.

Złota jesień

Po rundzie jesiennej i dwóch kolejkach wiosny okazało się, że w przypadku Zagłębia trudno o jakiekolwiek prognozy. Trzecie miejsce w tabeli i półfinał Pucharu Polski mogli przewidywać tylko najwięksi optymiści. Drużyna zachowała to, czym wywalczyła awans, czyli ambicję, wolę walki i zdolność odwracania losu meczów. Otwarta, ofensywna gra sprawiła, że Zagłębie jest w tej chwili wizytówką I ligi i jednym z najchętniej pokazywanych przez Polsat klubów. Dwumeczem z GKS-em, pucharowym zwycięstwem nad Górnikiem i awansem do półfinału po triumfie nad Cracovią, która aktualnie jest jedną z najlepszych zespołów w Polsce, ta drużyna zapewniła już sobie miejsce w historii klubu.

To wszystko nie byłoby możliwe bez pieniędzy. Nieprzypadkowo sukcesy zbiegły się ze zmianą władzy w Sosnowu. Dzięki prezydentowi Chęcińskiemu klub jest w tej chwili stabilny finansowo i będzie takim, dopóki nie zmienią się realia polityczne, a samorząd będzie stać na pompowanie kolejnych środków w Zagłębie. O znakomite relacje z władzą i coraz sensowniejsze wydawanie pieniędzy dba też prezes Jaroszewski, którego trafnym posunięciem było oddanie decyzji w sprawach sportowych w ręce trzech Zagłębiaków. Nie można też zapominać o Leszku Baczyńskim, który po raz kolejny objął stery klubu w najtrudniejszym dla niego momencie i rozpoczął zmiany, których efekty widzimy teraz.

Przez lata Zagłębie szukało trenerów w całym kraju, a klucz do sukcesu znajdował się w regionie. Trio Derbin - Stanek - Łuczywek nie tylko poprowadziło drużynę do awansu i świetnego wyniku jesienią , ale też nadało jej autorski, ofensywny styl, który naprawdę robi wrażenie. Podobnie, jak polityka personalna. Mamy w tej chwili kilku piłkarzy, będących gwiazdami ligi, co wcale nie było oczywiste przed ich zakontraktowaniem. Z Martinem Pribulą klub dogadał się jeszcze w czasie trwania poprzedniego sezonu. Michał Fidziukiewicz został wypatrzony w Belgii, a Żarko Udovicic przez kilka miesięcy w ogóle nie grał w piłkę. Swoje robi też znakomita atmosfera, którą zawodnicy podkreślają nawet w prywatnych rozmowach.

I co dalej?

Za nami znakomita jesień, pytanie jaka będzie wiosna. To zależy od celu, który przed drużyną postawi Miasto i prezes. Od ich decyzji zależy to, czy zostanie wrzucony piąty bieg w wyścigu o ekstraklasę, czy może celem będzie budowanie zespołu z myślą o awansie w nieokreślonej przyszłości. Decyzja o wykorzystaniu otwierającej się szansy, będzie oznaczała większy wysiłek finansowy, ale też natychmiastowe zmiany, które muszą być przeprowadzone w okresie przerwy zimowej.

Trudno myśleć o awansie, mając jedną z najgorszych defensyw w lidze. Trzecie miejsce w tabeli wywalczyła znakomita ofensywa i gdyby gra obronna wyglądała choć w połowie tak dobrze, to pewnie Zagłębie byłoby teraz głównym kandydatem do awansu. Fakty są takie, że mamy trzydzieści straconych bramek i gorsze od nas są tylko dwie drużyny w lidze. Nawet zamykająca tabelę Olimpia Grudziądz dała sobie strzelić mniej goli niż Zagłębie. Nie da się awansować z tak dziurawymi tyłami. Zimą konieczne wydają się nie tylko zmiany personalne, ale też ciężka praca całej drużyny nad poprawą tego elementu. Zbilansowanie ataku z obroną wydaje się jednym z najtrudniejszych zadań, przed którymi staje sztab szkoleniowy.

Poważnym problemem okazało się też umiejętne rozkładanie czasu gry pomiędzy zawodników. Liga i puchar sprawiły, że aż pięciu zawodników rozegrało jesienią ponad 2000 minut. Dudek, Pribula, Matusiak, Markowski i Sierczyński to nie są bardzo młodzi zawodnicy i tyle czasu spędzonego na boisku sprawiło, że w końcówce rundy wyraźnie spuścili z tonu.

Zagłębie ma jedną z najszerszych kadr w lidze, więc rotacja powinna być zdecydowanie większa. Do tego, trzeba mieć jednak po dwóch równorzędnych piłkarzy na każdą pozycję. W tej chwili taki Marcin Sierczyński nie ma w ogóle zmiennika na prawej obronie, zdecydowanie konieczne jest też wzmocnienie środka defensywy, a także środka pomocy tak, by Dudek z Matusiakiem mogli odpocząć w trakcie rundy. Nawet biorąc pod uwagę to, że wiosną meczów do rozegrania będzie mniej, trzeba pamiętać o tym, że będą zdecydowanie cięższe, bo przynajmniej kilka drużyn wciąż walczy o awans, a reszta do ostatnich kolejek może nie być pewna utrzymania.