Jak pan oceni wygrany sparing z GKSem?

- Nie chciałbym na gorąco o nim mówić. Uważam, że czas pomeczowy, czy posparingowy albo utwierdza nas w pewnych przekonaniach, albo je weryfikuje. Dlatego spokojnie. Chciałbym się z tą wiedzą przespać, przemielić to, co zobaczyłem.

Testowani piłkarze dostaną szansę w kolejnym sparingu?

- Nie chciałbym nikomu na razie wystawiać cenzurek. Nikogo nie będę likwidował, ani forował. Pewne rzeczy widziałem, ktoś kto siedział na trybunach, widział je może jeszcze lepiej, dlatego dopiero rozmowa z pozostałymi członkami sztabu pozwoli podjąć trafną decyzję.

Od dłuższego czasu jest pan w sztabie szkoleniowym Zagłębia. Jakie były przyczyny niezbyt udanej dla klubu rundy jesiennej?

- W sztabie jestem od ośmiu meczów. Mam wiedzę na temat przyczyn, ale zostawię ją dla siebie. Moje przyjście spowodowało, że drużyna wygrała cztery mecze z rzędu. Pewna sytuacja, która się zdarzyła, zastopowała to. W ostatnim meczu prezes pozwolił mi prowadzić drużynę samodzielnie, więc udało się wygrać.

Coś więcej o sytuacji, która zastopowała serię zwycięstw?

- Nic więcej na ten temat pan ode mnie nie wyciągnie. Mogę tylko powiedzieć, że już się skończyła. Jak ktoś nie zabije we mnie optymizmu, to zawsze jestem nastawiony optymistycznie i patrzę do przodu. Dlatego wierzę, że teraz będzie lepiej, bo chyba gorzej już być nie może.

Jakiego typu piłkarzy będziecie szukali w trakcie przerwy zimowej?

- Będziemy szukali zawodników inteligentnych. Zawodników myślących, przewidujących, czytających grę. Piłkarza łatwiej jest nauczyć techniki, taktyki, ale tego piłkarskiego "trzeciego oka" o wiele trudniej. Szukamy piłkarzy agresywnych, dynamicznych, grających do przodu, bo tego wymaga specyfika tego klubu. Zagłębie ma grać do przodu. Nie w bok, nie do tyłu, tylko do przodu. Agresywnie, bo jeżeli widać, że drużyna walczy to wtedy nawet porażki łatwiej jest przełknąć. Takich zawodników szukam, bo takim byłem piłkarzem. Czasami kibice się śmiali, że przybiegam na mecz i po meczu biegnę do domu do Chrzanowa.

Takiego zaangażowania zabrakło w niektórych meczach rundy jesiennej?

- Zostawmy to, co było. Zabrakło wielu rzeczy. Każdy ma zdanie wyrobione, ja go nie będę zmieniał. Dlatego skupmy się na tym, co przed nami.

Brakowało choćby skuteczności. Ma pan pomysł, jak odblokować Rafała Jankowskiego?

- Dużo spokoju koło tego chłopaka. Na pewno pomysł jest: począwszy od treningów strzeleckich, do odpowiedniego podejścia. Ale on przede wszystkim potrzebuje wiary w niego i poparcia. Ze swojego doświadczenia wiem, że jeśli trener wspiera i pomaga, to zawsze chcesz się odwdzięczyć i zagrać jak najlepiej. Natomiast jeśli byłem dołowany, to nic mi nie wychodziło. Jestem od tego, żeby Rafała bronić i żeby mu pomóc. Myślę, że się przełamie, bo przecież on już potwierdził, że umie grać. Teraz ma troszkę trudniejszy dla siebie okres, ale sądzę, że ta zima wiele zmieni.

Karierę trenerską zaczynał pan w Beskidzie Andrychów.

- Tak, tam byłem grającym trenerem. Na zakończenie kariery piłkarskiej zaprosiłem w 2009 roku Jasia Urbana i Legię Warszawa. Mimo tego zakończenia dalej grałem, bo tego wymagała sytuacja, ale teraz mogę powiedzieć, że już na pewno zakończyłem karierę piłkarską.

Oprócz tego, że najpierw pan tam grał, później grał i trenował, to pełnił pan tam jeszcze kilka innych funkcji.

- To była dla mnie ogromna szkoła życia. Dbałem o całą strukturę klubu, począwszy od finansów, kończąc na organizacji meczów. Kiedy tam przychodziłem, na mecze przychodziło 50-100 osób. Udało się poruszyć społeczeństwo andrychowskie i po dwóch latach na nasze mecze przychodziło 1500 osób. Udało się wywalczyć dwa awanse, trzeci z grupą młodzieżową, którą też trenowałem. Dużo kombinowałem, ale na materiale żywym. Miałem tam swobodę, bo pełniłem też funkcję wiceprezesa klubu. Dużo skorzystałem z pomocy Leszka Baczyńskiego. Z jego wiedzy i wartości, które mi wpoił.

Sponsorów szukał pan w podobny sposób, jak Leszek Baczyński w latach 90.?

- Pozyskałem ponad 100 osób wspierających klub. Żeby ci ludzie dawali pieniądze, trzeba było być naprawdę uczciwym i wiarygodnym człowiekiem. Bazowałem na podpowiedziach prezesa Baczyńskiego, dlatego ten sukces tam odniosłem. Przychodząc w 1997 roku do Zagłębia, robiliśmy akcje, mające przyciągnąć do klubu sponsorów. Choćby naklejki "Wspieram Zagłębie". To wszystko przeniosłem później do Andrychowa. Pamiętam prezesa Baczyńskiego, jak przychodził na spotkania w marynarce i krawacie, a pod spodem miał bawełnianą koszulkę z herbem Zagłębia. Myślę, z podobnym podejściem w Sosnowcu także nam się uda.

Czuje pan się związany z Zagłębiem?

- Pamiętam taki mecz, że grałem w Czeladzi jako zawodnik Grunwaldu Ruda Śląska, dokąd zostałem wypożyczony z Sosnowca. Przyjechało 150 kibiców Zagłębia i wspierało tylko mnie. To było ogromne przeżycie, które zapamiętam do końca życia. Bardzo chcielibyśmy tych ludzi przyciągnąć z powrotem na stadion, żeby dopingowali chłopaków, którzy teraz grają w Zagłębiu. Myślę, że jeżeli będziemy jechali na jednym wózku, to zajedziemy daleko. W przeciwnym wypadku może być ciężko. Potrzebujemy tylko spokoju, wsparcia i wszystko będzie ok. Czas rozliczeń przyjdzie później, bo liczy się efekt końcowy.

Ostatnio tego spokoju trochę brakuje.

- Żeby zmienić zniecierpliwienie kibiców, my musimy grać lepiej i skuteczniej.

- Ma pan licencję na samodzielne prowadzenie zespołu w II lidze?

- Tak. Numer 788.