Zima w Bydgoszczy była gorąca, szczególnie pod względem organizacyjnym. Od dawna trwały tam bowiem przepychanki, między Miastem, które jest głównym sponsorem i właścicielem, a skupionymi w stowarzyszeniu kibicami. W tle cały czas jest jeszcze Zbigniew Boniek, związany z klubem, szukający dla niego sponsora, mający przy okazji wiele do powiedzenia w kwestii funkcjonowania Spółki. Wybory samorządowe przyniosły zmianę nielubianego przez kibiców prezydenta Konstantego Dombrowicza, na tolerowanego, przynajmniej na razie, Rafała Bruskiego. W efekcie Miasto po raz kolejny dokapitalizowało Spółkę.. Zmienił się także prezes. Został nim Bogdan Pultyn, który kierował już klubem w dobrym dla niego czasie awansów z IV do II ligi.

Przed nowym sternikiem trudne zadanie uregulowania wysokiego zadłużenia klubu. Nieciekawa sytuacja finansowa była chyba głównym powodem tego, że zimowych wzmocnień Zawiszy, delikatnie mówiąc, nie można się bać. Największym wyzwaniem było znalezienie bramkostrzelnego napastnika. Przyszedł Benjamin Imeh, boiskowy weteran, którego kontakt z piłką przez ostatnie pół roku ograniczał się do gry w lidze szóstek. Niby trener Murawski mówi, że czarnoskóry napastnik jest bardzo silny, ale gdyby zdobywanie bramek zależało od siły, to pewnie Mariusz Pudzianowski, zamiast tańczyć z gwiazdami, szykowałby się teraz na EURO 2012. Oprócz Imeha, drużynę zasilili jeszcze tylko Maciej Kot, wypożyczony z III-ligowego Chemika Bydgoszcz oraz Emile Thiakane, pomocnik z grającego w V lidze Lidera Włocławek.

Być może jednak spektakularne wzmocnienia wcale nie były bydgoszczanom potrzebne. Drugie miejsce po rundzie jesiennej wskazuje, że drużyna i tak ma duży potencjał. Szczególnie dobrze prezentuje się linia obronna. Na półmetku rozgrywek Zawisza ma stracone najmniej bramek spośród wszystkich drugoligowców – tylko 11 (dla porównania, Zagłębie wyciągało piłkę z siatki aż 24 razy). Filarem defensywy i chyba najlepszym w tym momencie piłkarzem Zawiszy jest Andrzej Witan. Sprowadzony z tak zwanego Lecha (czy też Amiki) Poznań bramkarz, ma jednak słaby punkt. Tylko 182 cm wzrostu na jego pozycji to bardzo niewiele i nie wyobrażamy sobie, żeby w tej sytuacji taktyka Zagłębia nie opierała na wykorzystaniu w polu karnym rywala sprowadzonych zimą „wieżowców".

Parę stoperów stworzą zapewne Błażej Jankowski i Maciej Dąbrowski. Obaj są wysocy – odpowiednio 190 i 194 cm - ale przy Jakubie Dziółce, ich wzrost nie robi już takiego wrażenia. Na prawej stronie możemy się spodziewać groźnego przy stałych fragmentach gry Cezarego Stefańczyka, a na lewej Tomasza Warczachowskiego, lub wypożyczonego z Legii, Piotra Wasikowskiego. Dla nas lepszy byłby chyba ten drugi piłkarz, bo w jesiennym meczu, na Stadionie Ludowym, zagrał słabo i zawinił przy strzelonej przez Zagłębie bramce. Zadania typowo defensywne będzie miał też ustawiony przed obrońcami jeden defensywy pomocnik. Może nim być doświadczony, mający na koncie ponad 100 występów w ekstraklasie Łukasz Juszkiewicz, lub Brazylijczyk Galdino, który przyszedł do Zawiszy z Lechii Zielona Góra, razem z trenerem Murawskim.

Atutem Zawiszy jest duża wymienność pozycji w formacji ofensywnej. Najlepszy strzelec drużyny, Wojciech Okińczyc (6 bramek jesienią), może grać w ataku, ale trener wystawia go przeważnie w środku pola, obok dysponującego silnym uderzeniem z dystansu Tomasza Szczepana. Uniwersalnym zawodnikiem jest także nowo sprowadzony Thiakane, ale on prawdopodobnie zacznie na ławce. W wyjściowej jedenastce zobaczymy tylko jednego z nowych graczy, Kota, którego dodatkowym atutem jest wiek młodzieżowca. Na pozycji napastnika, chyba największe szanse na występ, ma Łukasz Ślifirczyk (4 bramki jesienią).

Na zakończenie, napiszemy jeszcze, że największym problemem Zawiszy był brak skuteczności w sparingach. U nas zresztą jest podobnie. Pamiętajmy, że w meczu z BKS-em napastnicy Zagłębia udowodnili, że nie ma takiej sytuacji, której nie można zmarnować, a autor przełamania strzeleckiej niemocy, Marek Suker, przeciwko Zawiszy nie zagra.