Dziesiątego czerwca sosnowiczanie rozegrali tylko jedno spotkanie, a było to w 2006 roku, kiedy to na Stadionie Ludowym zjawiła się ekipa Jagiellonii Białystok. Stawka tego meczu była ogromna, bowiem jego zwycięzca zapewnił sobie możliwość gry w barażach o awans do Orange Ekstraklasy. Pierwsza bramka w tym spotkaniu padła w trzydziestej siódmej minucie za sprawą Michała Trzeciakiewicza, który strzałem głową zakończył dobrą akcję gości. Zagłębie starało się doprowadzić do wyrównania, jednak ta sztuka udała się dopiero w siedemdziesiątej siódmej minucie, kiedy to Marcin Lachowski główką wpakował piłkę do bramki Zająca. I gdy wydawało się, że sosnowiczanie pójdą za ciosem, to kilka minut później zabójczy cios wyprowadziła Jagiellonia, a konkretnie Paweł Sobolewski, który strzałem po długim rogu pokonał Szymona Gąsińskiego. Ostatecznie Zagłębie przegrało to spotkanie 1:2 i musiało zadowolić się piątym miejscem w tabeli z pięćdziesięcioma czterema punktami na koncie.

Skład: Gąsiński - Kłoda, B. Jankowski (46' Malinowski), Treściński, Paczkowski Bednar, Lachowski, Wolański, Chwalibogowski, Zubanović, Tyc

Jedenastego czerwca Zagłębie rozegrało dwa mecze, w których zdobyło cztery punkty.
Pierwsze z nich odbyło się w 2000 roku, a nasza drużyna podejmowała wówczas na własnym stadionie Włókniarza Konstantynów Łódzki. Przed meczem w miłej atmosferze odbyło się wręczenie pucharu za awans do II ligi od Łódzkiego OZPN-u oraz drugiego od władz miasta. Nagrody od indywidualnych sponsorów otrzymali Robert Stanek (najlepszy zawodnik Zagłębia) oraz Dawid Skrzypek (najszybsze nogi Zagłębia). Sam mecz tak jak się można było spodziewać, nie był zbyt emocjonującym widowiskiem. Piłkarze Włókniarza próbowali atakować, co spowodowane było tym, że do utrzymania brakowało im jeszcze jednego punktu, natomiast Zagłebiacy czekali na to, co zaproponuje przeciwnik i nie zależało im na wygraniu tego spotkania. W czterdziestej drugiej minucie bramkę na wagę utrzymania w III lidze strzelił dla Włókniarza Świętosławski, a kwadrans przed końcem regulaminowego czasu gry do wyrównania doprowadził Sebastian Stemplewski. W Konstantynowie pojawiła się liczna grupa kibiców z Sosnowca, którzy wspomagani przez kibiców Legii i BKS-u Bielsko po zakończeniu spotkania wpuszczeni na murawę, cieszyli się z awansu Zagłębia, podrzucając w górę Krzysztofa Tochela. Ostatecznie Zagłębie żegnało się z trzecią ligą na pozycji lidera, mając na koncie siedemdziesiąt jeden punktów.

Skład: Stanek - Koster, Nowak, Antczak, Klata - Skrzypek (41'Stemplewski), Baczyński (46'Miśkiewicz), Łuczywek, Derbin (80'Rosół) - Adamczyk, Stawecki (84'Obiedziński)

Pięć lat później w Sosnowcu pojawiła się drużyna KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Mecz ten rozpoczął się fantastycznie dla Zagłębia, bowiem już w drugiej minucie spotkania Hadis Zubanović po otrzymaniu podania od Tomasza Łuczywka przebiegł z piłką kilkadziesiąt metrów i pewnym strzałem pokonał Artura Sarnata. Piłkarz z Sarajewa był tego dnia najaktywniejszym zawodnikiem w szeregach sosnowiczan. Miał także spory udział przy drugiej bramce, która padła w sześćdziesiątej trzeciej minucie za sprawą Dawida Skrzypka. Zagłębie powinno zdobyć jeszcze kilka bramek, jednak naszym piłkarzom na drodze stawał dobrze dysponowany tego dnia golkiper KSZO, najlepszą interwencję zaliczył przy fenomenalnym uderzeniu nożycami Mariusza Ujka. Goście także mieli swoje okazje do zdobycia gola, ale im na przeszkodzie z kolei stawała poprzeczka bramki Marcina Bębna. Z pewnością nie pomógł im także fakt, że od pięćdziesiątej dziewiątej minuty musieli sobie radzić w dziesiątkę z powodu drugiej żółtej kartki dla Marcina Kaczmarka za próbę wymuszenia rzutu karnego. Ostatecznie Zagłębie wygrało to spotkanie 2:0, a sezon 2004/2005 nasi piłkarze zakończyli na siódmym miejscu z pięćdziesięcioma czterema punktami na koncie. Warto także wspomnieć, że w tamtym sezonie Daniel Treściński zagrał we wszystkich spotkaniach od pierwszej do ostatniej minuty, czyli rozegrał łącznie aż trzy tysiące sześćdziesiąt minut. Podobnym wynikiem w drugiej lidze mogli pochwalić się jedynie bramkarze Arki Gdynia oraz ŁKS-u Łódź.

Skład: Bęben – Kłoda, Malinowski, Treściński, Adżem – Skrzypek (77’ Warakomski), Łuczywek, Ujek, Paczkowski (46’ Chwalibogowski) – Kruszyński (46’ Morawski), Zubanović

Dwunastego czerwca także mamy w kalendarzu dwa spotkania, w których nasza drużyna zdobyła cztery punkty.
Pierwsze z nich odbyło się w 2004 roku, kiedy to Zagłębie podejmowało w wyjazdowym meczu Ruch Radzionków. Spotkanie to nie miało już praktycznie większego znaczenia dla układu ligowej tabeli, dla sosnowiczan był to ostatni trzecioligowy akcent przed awansem. Dwie bramki zdobył wówczas Mariusz Ujek, kolejno w dwudziestej pierwszej oraz trzydziestej ósmej minucie. Ruch zdołał odpowiedzieć tylko jednym trafieniem (na jedenaście minut przed końcem regulaminowego czasu gry bramkę zdobył Mitura) i ostatecznie Zagłębie pożegnało się z sezonem 2003/2004 zdobywając trzy punkty, co sprawiło, że nasza drużyna miała aż dwanaście punktów przewagi nad drugim Śląskiem Wrocław.

Skład: Kurdziel - D. Jajeśniak (46' P. Stemplewski), Malinowski, Treściński, Antczak (78' Chwalibogowski), Skrzypek, Studziński, Lachowski (87' Słupecki), Łuczywek, Ujek, Bugaj (70' J. Rak)

W 2011 roku sosnowiczanie podejmowali na własnym stadionie Jarotę Jarocin. Goście byli dzisiaj zespołem lepiej poukładanym i niepopełniającym prostych błędów, a te niestety z kolei często przytrafiały się Zagłębiu. Raziły zwłaszcza nieporozumienia w defensywie i straty piłek na własnej połowie. W pierwszej połowie najbliżej pokonania dobrze spisującego się Ołeksija Szlakotina był Krzysztof Bartoszak. Po jego uderzeniu nasz golkiper odbił piłkę na rzut rożny. Po stronie Zagłębia dwukrotnie płaskich strzałów z dystansu próbował Michał Grunt i w obu tych przypadkach piłka mijała bramkę Dariusza Brzostowskiego. Sześć minut po przerwie powinno być 1:0 dla Jaroty. Sosnowiczanie źle rozegrali rzut rożny, co pozwoliło gościom na wyjście z kontrą trzech na jednego. Krzysztof Piosik zagrał piłkę ze środka na prawą stronę do Mateusza Witkowskiego, który próbował jeszcze odgrywać do biegnącego lewym skrzydłem Krzysztofa Bartoszaka, ale zmarnował tę akcję, zagrywając piłkę w sposób pozwalający na jej przejęcie Ołeksijowi Szlakotinowi. Zagłębie praktycznie nie stworzyło sobie pod bramką Dariusza Brzostowskiego stuprocentowych sytuacji, natomiast goście próbowali zaskoczyć Ołeksija Szlakotina uderzeniami z dystansu. Strzały Krzysztofa Bartoszaka, Mateusza Witkowskiego oraz Damiana Pawlaka padały jednak łupem naszego golkipera. Trochę szczęścia pomogło Szlakotinowi w drugiej minucie doliczonego czasu gry, gdy odbił piłkę prosto w Damiana Pawlaka. Piłkarz Jaroty miał jednak za mało czasu, aby złożyć się do strzału. W czwartej minucie doliczonego czasu gry z rzutu wolnego pod poprzeczkę przymierzył Krzysztof Bartoszak, a Ołeksij Szlakotin znowu wybił piłkę na rzut rożny. Ostatecznie mecz zakończył się bezbramkowym remisem, który był najlepszym odzwierciedleniem słabego sezonu Zagłębia. Sosnowiczanie zajęli bowiem dopiero piąte miejsce w drugoligowej tabeli z pięćdziesięcioma pięcioma punktami na koncie.

„Mecz decydujący to był mecz z Elaną Toruń, gdzie straciliśmy dwóch środkowych pomocników, i tak na dobrą sprawę nikt tej dziury nie potrafił załatać. Straciliśmy Sukera, który miał nam zdobywać punkty tak jak robił to w pierwszej lidze, a kontuzja wyłączyła go z gry. Dużo tych czynników było, ale każda drużyna ma swoje problemy, trener też ma te problemy. Nam się nie udało i koniec tematu. Nie awansowaliśmy, byliśmy za słabi, albo mieliśmy za mało czasu, bo w pół roku 17 nowych ludzi wkomponować, niektórych z juniorów, niektórych z niższych lig to też jest sztuką” - powiedział po tym meczu Leszek Ojrzyński.

Skład: Szlakotin - Strojek, Jarczyk, Grabowski (77' Cyganek), Łuczywek, Napora (54' Filipowicz), Markowski, Lachowski, P. Stefański (65' Markiewicz), Posmyk, Michał Grunt (65' Gryboś)