(Na zdjęciu Artur Derbin po zremisowanym 1-1 półfinale Pucharu Polski z Lechem Poznań w kwietniu 2016 roku.)

Artur Derbin i Dariusz Dudek... Ludzie znikąd, ten pierwszy przez osiem sezonów był piłkarzem Zagłębia. Włodarze klubu postanowili sięgnąć po niego, gdy drużyna była w lekkim kryzysie, a on odwdzięczył się za zaufanie, wprowadzając drużynę do I ligi. Po tym osiągnięciu został zwolniony, jednak jeszcze przed rozpoczęciem nowego sezonu wrócił na stanowisko. W trakcie swojego pierwszego (i jak się okazało ostatniego) pełnego sezonu w roli trenera Zagłębia, Artur wykonał bardzo dobrą pracę. Przekonał do siebie kibiców, którzy dość sceptycznie podeszli do pomysłu powierzenia mu drużyny ze względu na brak doświadczenia, mimo że kilka miesięcy wcześniej dał klubowi upragniony awans. Zagłębie grało przyjemną dla oka piłkę. Co prawda gubili punkty, co rezultacie na koniec sezonu dało drużynie trzecie miejsce w tabeli z dość widoczną stratą do miejsc premiowanych awansem do Ekstraklasy, ale widać było ogromne zaangażowanie piłkarzy i samego trenera. Derbin „kupił" ludzi zmianą nastawienia zespołu i swoim przywiązaniem do klubu.

Gdy ogłoszono jego odejście, wśród kibiców przeważały głosy wsparcia dla jego osoby oraz wielka wdzięczność. Do dzisiaj w sytuacjach kryzysowych fani wspominają Derbina i pragną jego powrotu. W przyszłości nie jest to wykluczone, bowiem Artur często pojawia się na Stadionie Ludowym i zawsze podkreśla swoją sympatię do Zagłębia. Myślę, że najlepiej przekaże to sam trener. To słowa, które padły z jego ust niedługo po odejściu z klubu: „Kibice byli ze mną cały czas, a gdy już straciłem pracę, to ich wsparcie było tak duże, że czasami łza się w oku kręciła. Sosnowiec to moje miasto. Poruszam się po ulicach z podniesioną głową. Nie mówię, że co rok będziemy się bić z Legią o Mistrzostwo Polski, ale możemy być drużyną, która zamiesza w Ekstraklasie. I myślę, że będę wtedy częścią tego klubu, bo przecież żegnam się tylko na chwilę". Teraz jest on osobą z doświadczeniem, po odejściu z Sosnowca prowadził Chojniczankę Chojnice, a obecnie walczy z GKS-em Bełchatów o awans do I ligi. Kiedyś na pewno znowu ujrzymy go na ławce trenerskiej Zagłębia.

Dariusz Dudek, co prawda, w chwili objęcia stanowiska trenera Zagłębia Sosnowiec miał nieco więcej doświadczenia od Derbina, był on bowiem asystentem trenerów między innymi w Termalice czy Śląsku Wrocław, ale nadal była to osoba, która nie znała smaku tej wielkiej odpowiedzialności, która towarzyszy roli pierwszego trenera. Decyzja prezesa Jaroszewskiego o zatrudnieniu Dudka także spotkała się z krytyką ze strony kibiców. Przewidywano jego szybkie odejście, szczególnie że w momencie, w którym przejmował on drużynę od Dariusza Banasika, sytuacja była dość kiepska. Włodarze Zagłębia postanowili dać temu trenerowi ogromny kredyt zaufania, co się opłacało. Mimo ciężkich początków i kilku kryzysów wprowadził drużynę do Ekstraklasy. I wtedy powtórzyła się nieco historia z Arturem Derbinem, bowiem Dariusz Dudek odszedł w chwale, większość kibiców nie wini go za obecną sytuację klubu, szukają przyczyny w innych osobach odpowiedzialnych za ten zespół.

Po rezygnacji Dariusza Dudka wiele osób spodziewało się, że jego miejsce zajmie kolejny niedoświadczony trener. Stało się jednak inaczej, wybór padł na Valdasa Ivanauskasa. Jest to osoba, może i nieznana w Polsce, ale nie można mu zarzucić braku ciekawego CV. Był szkoleniowcem klubów między innymi z: Białorusi, Litwy, Rosji, Niemiec czy Szkocji. Pełnił także obowiązki selekcjonera młodzieżowej reprezentacji Litwy, natomiast w seniorskiej był asystentem. Jak ten wybór wyjaśnił prezes Zagłębia Sosnowiec? „Dawanie szans młodym trenerom i piłkarzom było dobre w pierwszej lidze. Weszliśmy do świata, w którym jest jedna zasada; albo jesteś dobry, albo cię nie ma". – powiedział na powitalnej konferencji prasowej Ivanauskasa, Marcin Jaroszewski.

Wybór prezesa może i jest zaskoczeniem, ale nie sposób nie zgodzić się z wyżej zacytowanymi słowami. W Ekstraklasie nie ma miejsca na sentymenty i błędy. Każdy z nich może zostać wykorzystany przez przeciwników, co może skutkować spadkiem do I ligi, a tego w Sosnowcu nikt z pewnością nie chce. Nie pozostaje więc nic innego, jak tylko zaufać nowemu trenerowi i obserwować jego poczynania. I oczywiście głęboko wierzyć, że Zagłębie wyjdzie z tego kryzysu.