Marcin Jaroszewski:

- Znaleźliśmy się znowu w pierwszej lidze. Ten miniony sezon był dla nas dużą nauczką. W ostatnich latach zrobiliśmy tyle awansów, że często serce przysłaniało rozum. Zawsze będziemy klubem aspirującym do Ekstraklasy, ale nie ukrywam, że widzę to tak, że zawsze będziemy bić się o utrzymanie, jeżeli już w niej będziemy. Wszyscy w klubie jesteśmy zmęczeni tym sezonem, ale musimy szybko zregenerować siły i mieć nowe pomysły. Stąd zmiana, którą widzicie. Z trenerem Mroczkowskim rozmawiamy od dłuższego czasu, mamy już pewne plany dotyczące tego, jak nasza drużyna będzie wyglądać w przyszłym sezonie.

- Potrzebujemy teraz dużo spokoju i pieniędzy. Musimy podejść do tego na spokojnie, mogę oficjalnie powiedzieć, że naszym celem jest minimum szóste miejsce, dające możliwość gry w barażach o awans do Ekstraklasy. I dokładnie taki zapis widnieje w kontrakcie trenera. Jeżeli ten cel zostanie osiągnięty, to jego kontrakt automatycznie się przedłuży. Jeżeli tak się nie stanie, to nie będziemy robić tragedii. Zobaczymy, jak ta drużyna będzie funkcjonować. To jest piłka nożna, czasem o miejscu premiowanym awansem decyduje jedna przypadkowa bramka.

- Nie chcę mówić kto odejdzie z klubu. Przekazałem zawodnikom, że dyrektor sportowy skontaktuje się z nimi do końca miesiąca i przedstawi decyzję klubu. Nie ukrywam, że w wielu przypadkach będzie to po prostu „dziękujemy”. To jest bardzo ciężki moment dla Zagłębia, sytuacja jest bardzo zmienna, chwiejna. Trzeba ją ustabilizować. Nie będę mówił, że naszym celem jest powrót do Ekstraklasy za rok, nie będę też mówił, że zdominujemy ligę, zdaję sobie sprawę, że teraz wszyscy potrzebujemy czasu. Awansujemy, kiedy będziemy silni sportowo, ale i organizacyjnie. Musimy zbudować nowe fundamenty, aby być w stanie walczyć o najwyższe cele.

- Kilka miesięcy temu doszedłem do wniosku, że lepiej byłoby, gdybym po awansie odszedł z Zagłębia. Przyznam teraz, że nie zrezygnowałem ze swojej próżności, myślałem wtedy, że tyle osiągnąłem, że chciałbym być prezesem w Ekstraklasie. Mimo to rozum gdzieś podpowiadał, że już wystarczy. Wszyscy zachłysnęliśmy się awansem, myśleliśmy, że po awansie już wszystko samo się ułoży, Ekstraklasa była celem ostatecznym. A tak nie powinno być, ten awans to był początek problemów i ciężkiej pracy, o której nie myśleliśmy. Nie zrezygnowałem po awansie, zrezygnowałem po jednym z meczów, ale po spotkaniu z prezydentem Sosnowca i innymi współwłaścicielami, przekonali mnie, że to nie jest dobry czas na taką decyzję. Mam świadomość, że zrobiliśmy dla tego klubu bardzo dużo na przestrzeni lat. Zrobiliśmy awanse, sprawiliśmy, że o Zagłębiu znów było głośno.

- Niedawno prowadziliśmy poważne rozmowy, już się wydawało, że klub zostanie sprzedany. Cieszę się, że w tych negocjacjach brał udział prezydent, więc nie będzie zarzutu, że to jest wina tylko i wyłącznie klubu. Uważam, że jeżeli pojawi się ktoś z kapitałem, który będzie chciał pełnić funkcję partnera to jak najbardziej może przejąć ten klub. Ale jeżeli ktoś chce zarządzać tylko miejskimi pieniędzmi ze znikomym wkładem własnym, to na to nie możemy pozwolić.

- Jeszcze przed meczem z Jagiellonią chciałem zaproponować trenerowi Ivanauskasowi nowy kontrakt, ale już po tym spotkaniu zrezygnowałem z tego pomysłu. Trener powiedział mi, że jeżeli Zagłębie się nie utrzyma, nie będzie chciał prowadzić klubu w 1 lidze. Jego ekspresja czy kary nie miały wpływu na decyzję, choć wiadomo, że sposób prowadzenia meczu też jest ważny. Po późniejszych analizach nie chcieliśmy go namawiać na pozostanie.-

- Zawsze lubiłem ryzyko. Do tej pory najlepszymi decyzjami pod względem zatrudniania trenerów było zaufanie tym, którzy nigdy wcześniej nie prowadzili drużyny w roli pierwszego trenera. Kilka sezonów temu zaufaliśmy Arturowi Derbinowi, który zrobił dla nas bardzo wiele i bardzo mnie cieszy to, że dalej odnosi sukcesy. Teraz uznałem, że potrzebujemy trenera, który potrafi „uleczyć zawodnika”. Wierzę, że trener Mroczkowski poprzez indywidualne i pedagogiczne czy psychologiczne podejście, odbuduje zawodników, którzy gdzieś zgaśli. Takim przykładem jest Konrad Budek, który wróci do nas z wypożyczenia do Ruchu. Jest dobrym zawodnikiem, ale jako człowiek jest spalony. Wróci do klubu, będziemy chcieli go odbudować, zobaczymy czy to się uda.

- Trener Mroczkowski ma to doświadczenie, którego zabrakło nam po awansie do Ekstraklasy. Oczywiście biorę to na siebie, to jest moja wina. Mało mieliśmy w klubie ludzi z ekstraklasowym doświadczeniem. Mam pełną świadomość swoich błędów, teraz postąpiłbym inaczej. Nie miałem doświadczenia, nie ukrywam tego. Może gdybym inaczej podszedł do niektórych rzeczy, to teraz bylibyśmy w innym położeniu. Ale tego nie wie nikt i tego już nie zmienimy.

- Patryk Mularczyk jest naszym zawodnikiem, wróci do nas i będzie walczył. Rozwinął się w Bełchatowie, jest bardzo wszechstronnym zawodnikiem. Uważam, że to jest jego czas, ale nie chcę ingerować w pracę trenera, mimo że powinienem zrobić to już pod koniec tego sezonu. Bardzo nie podobało mi się to, że wpuszczono trzech piłkarzy z akademii do pierwszego składu jednocześnie. Oni mieli dostać po 20-30 minut, a efekt jest taki, że z dwoma z nich trzeba było przeprowadzić poważne rozmowy. Tylko z Radkowskim nie było takiej potrzeby.